“Sorry dat ik stoor Gosse, maar we zitten met onze handen in het haar. Morgenochtend is de sleuteloverdracht. Het huis is leeg en netjes, behalve de tuin. Die wilden we vandaag aanpakken. Totdat… we erachter kwamen dat al het tuingereedschap in de opslag staat. De buren zijn er helaas niet. Heb jij een idee waar we vandaag nog iets kunnen regelen?”
.png)
Het is zondagmorgen rond 11.00 uur als ik met een kop koffie in de zon het berichtje lees. Ach, wat vervelend! Gertjan en Marieke willen de sleuteloverdracht zo goed mogelijk voorbereiden. Ik bel Tjettje op, lees het berichtje voor en weet genoeg. Ik pak het tuingereedschap bij elkaar en denk: “aan de slag dan maar”.
Zonder twijfel stuur ik Gertjan: “Geen zorgen, we zijn onderweg!”. Terwijl ik me afvraag waar Tjettje blijft, komt ze naar buiten met een pak koeken onder haar arm. “De harde werkers hebben vast zin in wat lekkers”, zegt ze. We stappen in de auto en rijden naar hen toe. Een kleine moeite blijkt voor hen een groot gebaar.
Hadden zij het niet anders op kunnen lossen, denk je wellicht? Misschien. Maar dat maakt niets uit. Wij konden het prima combineren. Bovendien kon ik zo met een gerust hart de sleutel overdragen aan de trotse, nieuwe eigenaren. Een mooie verhaal voor op kantoor, terwijl wij genoten van de warme appeltaart die Marieke nog gauw had gebakken. Heerlijk, daar houden we van.
